Iedereen kent dat vervelende gevoel dat we op de basisschool regelmatig hadden. Hoor ik er nog bij? Waarom wandelt mijn beste vriendje nu met een ander kind naar huis en gisteren nog met mij? Waarom weet iedereen wat de nieuwste roddel is, behalve ik?
Voor ons allemaal heb ik nieuws. De meeste mensen kennen deze gevoelens in meer of mindere mate en je emotionele brein wordt niet ouder dan je kinderleeftijd. Deze gevoelens houdt iedereen – zijn of haar hele leven lang.
Er komt veel voort uit een onbewuste angst om alleen te zijn. De angst voor eenzaamheid. Ik geloof dat een groot deel van ons geluk ontstaat omdat we in verbinding zijn met elkaar. Ik ben moeder, omdat ik kinderen heb. Ik ben vriendin, omdat ik vrienden heb. Als ik niets meer heb, en niemand, wie ben ik dan nog? Wie ben ik als er niets meer is?
Wij willen eenzame gevoelens vermijden en willen graag onderdeel zijn van een groep. Het gedrag wat je vaak bij kinderen ziet (en dus ook bij volwassenen, maar dan wat minder opvallend) is dat we heel hard werken om onderdeel te worden en te blijven van een groep. Ik ben er van overtuigd dat zaken als pesten (ook op de werkvloer) maar ook aanpassingen ten koste van jezelf daarmee te maken hebben. Als ik de ander buitensluit – betekent het wellicht dat ik mijzelf in de groep bevestig. En erbij hoor. Dit kunnen soms kleine opmerkingen of grapjes zijn. Of het zit in non verbale uitdrukkingen zoals oogcontact maken of juist vermijden. We kennen allemaal de situatie dat je in een overleg het woord niet krijgt. Of mensen laten je niet uitpraten. Dit doet wat met je gevoel in dat overleg en in de groep.
Het gevoel van erbij horen noemen wij inclusie (of het tegenovergestelde, namelijk buitensluiting, noemen wij exclusie). Het gevoel van empathie en betrokken zijn. En dit zit op de werkvloer heel subtiel in een aantal aanwijsbare gevoelens. Heb ik het gevoel dat ik gerespecteerd wordt? Is mijn rol in de groep duidelijk? Is dit een plek waar ik mij thuis voel? Krijg ik dezelfde kansen als anderen in de groep? Kan en mag ik mee doen?
Allereerst een testje voor jou:
Heb je het gevoel dat je thuishoort op je huidige werkplek? Dat je gezien wordt? Heb je het gevoel dat je hier invloed op hebt?
De volgende keer meer. Heb een mooie dag!
– Mijn missie is om meer (kennis over) inclusie te verspreiden. Ik zal hier de aankomende tijd vaker over schrijven. –
Wow. Eva. Je weet het altijd zo treffend te schrijven. 🙂
X Anne
Mooi en zeer herkenbaar x