Het is een grappig en opvallend fenomeen in mijn ogen. Wij zijn kuddedieren, groepsmensen. Iedereen wil graag verbinding voelen, maar daarin ook uniek zijn en blijven. Het gevoel van eenzaamheid, wat we allemaal kennen, kan je opvreten vanbinnen. Ik herken het ook. Gedachten als: “ niemand houdt van mij” of “ iedereen vindt mij raar”. Iedereen heeft deze gedachten in meer of mindere mate, dus hierin zijn we allen gelijk.
Om het gevoel te hebben bij de groep te horen, wordt gedrag soms aangepast en worden er haakjes gezocht. Hierdoor ontstaat er een gevoel van erbij horen, van inclusiviteit. Dit kunnen dingen zijn als: beide dezelfde hobby hebben (auto’s of voetbal) maar ook dezelfde studie of gezinssamenstelling. Je hebt een gezamenlijk onderwerp en overlap. En dat is natuurlijk prima en fijn. Al vind ik groepen mensen die uitgaan in dezelfde shirts nog altijd vreselijk – dit zegt natuurlijk heel veel over mij :).

Maar, ieder mens heeft het ook in zich om te willen onderscheiden. Om uniek te zijn, om een eigen pad te volgen. Te voelen waar je kracht zit en daar ook wat mee te durven doen. Om dit te gaan leven en daadwerkelijk je hart te volgen is moed nodig. Want je kop boven het maaiveld uitsteken maakt kwetsbaar. Ik heb het zelf vaker dan eens mogen ervaren. Mensen die nare dingen over je zeggen om te zorgen dat je licht dimt. Dat je inzakt, dat je niet meer durft.
Ik heb echter geleerd dat met tegenwind het vooral goed is om je zeilen bij te zetten. Je bent op de goede weg, je licht schijnt nou eenmaal hard en niet iedereen wil een zonnebril opzetten. De grote angst om té uniek te zijn, en je los te maken van de menigte, is een angst die alleen in je eigen hoofd ontstaat. Want in de lift omhoog, in het volgen van je hart, vind je altijd en alleen jezelf terug. En door je met jezelf te verbinden, heb je niemand meer nodig maar sta je in verbinding met iedereen. Het heeft een magnetische werking. Ik vind dit soort processen machtig interessant zoals je leest, want daarin maak je natuurlijk fouten. Zie vorige artikel.

Een grote tip: ga in september naar het Superrelatieweekend van 365 dagen succesvol. Dat gaat geheel en alleen over bovenstaande. Over de relatie met anderen, met vrienden en geliefden. Maar ook de relatie met diegene met wie je oud zal worden: jijzelf. (no spon:)). Er zijn nog een paar kaarten, zie ik je daar?